Aby zapewnić najwyższą jakość usług wykorzystujemy informacje przechowywane w przeglądarce internetowej. Sprawdź cel, warunki przechowywania lub dostępu do nich w polityce prywatności
Ładnie zachowane, kopalne zęby rekinów w postaci wisiorków na rzemyku. Zęby pochodzą z fosforytów, które sedymentowały od końca kredy do wczesnego trzeciorzędu, czyli od 70 do 40 mln lat temu.
Ładnie zachowane, kopalne zęby rekinów w postaci wisiorków na rzemyku. Zęby pochodzą z fosforytów rejonu Khouribgi w Maroku. Fosforyty te sedymentowały od końca kredy do wczesnego trzeciorzędu, czyli od 70 do 40 mln lat temu. Dostępne kolory rzemieni: naturalny, czarny i brązowy.
Najczęściej zachowującymi się skamieniałościami rekinów są ich zęby. Rozwinęły się one ewolucyjnie w wyniku przekształcenia łusek zwanych plakoidalnymi. Rekiny posiadają bardzo liczne zęby ułożone w kilku szeregach, które stopniowo narastają przesuwając się ku przodowi paszczy. Do atakowania ofiar służą zwykle dwa pierwsze ich szeregi. Zęby rekinów są bardzo mocne, lecz z powodu osadzenia na chrzęstnych szczękach często wypadają np. podczas polowań. Po zużyciu zębów z pierwszych szeregów, stopniowo zastępują je zęby z kolejnych szeregów. Taka ich wymiana może się odbywać nawet co 5 dni, przez cały okres życia rekina np. żarłacz tygrysi (Galeocerdo cuvieri) zużywa w ciągu 10 lat ok. 24 tys. zębów, a duże gatunki rekinów mogą żyć nawet ok.100 lat. Dawne rekiny również często gubiły i regenerowały zęby, stąd wiele z nich zachowało się w stanie kopalnym i należą one do dość popularnych skamieniałości.